Ambahan Tata Sora, Kagunaan utama basa téh jadi alat campur gaul atawa komunikasi masarakat manusa. Minangka médium komunikasi, basa téh dapat verbal dapat tulisan. Komunikasi basa verbal dipilampah maké lambang sora basa (omongan), ari komunikasi basa goresan pena dipilampah maké lambang aksara.
Sora basa téh sipatna miganda, nya éta sora ucap (parole) jeung sora pikir (Langue). Sora ucap atawa fon mangrupa sora anu dikedalkeun ku baham, anu diulik ku tata sora (fonétik). Ari sora pikir atawa foném mangrupa sora anu kadéngéna béda atawa seolah-olah tur sok ngabédakeun harti kecap, anu diulik ku tata foném (fonémik).
Tata sora jeung tata foném mangrupa bab tina élmu sora basa atawa fonologi. Dina basa Inggris disebutna phonology, nu asalna tina basa Yunani phone = ‘sora’ + logos =‘é1mu’. Pihartieunana,
fonologi téh nya éta élmu ngeunaan sora basa, prosésna, wujudiahna, selang surupna, gunana, jeung parobahana.
Dina ieu buku dipedar duduk kasus tata sora, kaasup duduk kasus tata foném, samalah disabit-sabit duduk kasus tata aksara. Ku kituna, ambahan tata sora dina ieu buku ngawengku genep hal, nya éta
- sora basa, foném, jeung aksara;
- alat ucap;
- warna foném (vokal jeung konsonan) katut cara ngawangunna;
- runtuyan sora, engang, jeung kecap;
- ciri-ciri supraségméntal; jeung
- rinéka sora.
